Nazwa produktu leczniczego: Lidocain-Egis 

Skład: Lidocainum 

Postać farmaceutyczna: aerozol, roztwór 

Dawka: 10% 100 mg/ml

Wielkość opakowania: 1 butelka 38 g

Działanie

Preparat miejscowo znieczulający typu amidowego o działaniu stabilizującym błony komórkowe, zaliczany do grupy leków przeciwarytmicznych. Powoduje odwracalne zahamowanie przewodnictwa impulsów we włóknach nerwowych poprzez blokowanie przepływu jonów przez błonę komórki nerwowej. W razie wchłonięcia po stosowaniu miejscowym lidokaina może wywołać zarówno pobudzenie jak i zahamowanie ośrodkowego układu nerwowego. Wpływ na układ sercowo-naczyniowy przejawia się zaburzeniami przewodnictwa sercowego i rozszerzeniem naczyń obwodowych. Po podaniu miejscowym lidokaina przenika do tkanek i wywiera miejscowe działanie znieczulające. Działanie leku rozwija się w ciągu 1 min. i trwa przez 5-6 min. Subiektywny objaw drętwienia ustępuje powoli w ciągu ok. 15 min. Szybkość wchłaniania i ilość substancji czynnej dostającej się do krążenia zależy od dawki, powierzchni i stanu miejsca zastosowania oraz okresu wystawienia na działanie preparatu. Lidokaina jest metabolizowana w wątrobie, a wydalana głównie przez nerki. T0,5 w okresie eliminacji wynosi 1,6 h. 

Wskazania

Lek może być stosowany we wszystkich przypadkach, w których wymagane jest znieczulenie skóry lub błon śluzowych. Stomatologia i chirurgia jamy ustnej: znieczulenie miejsca wstrzyknięcia przed znieczuleniem miejscowym, otwieranie ropni powierzchniowych, usuwanie ruszających się zębów mlecznych, fragmentów kości oraz szycie ran błony śluzowej. Znieczulenie dziąseł przed umocowaniem koron oraz mostów dentystycznych. Preparat można również stosować w przypadku usuwania kamienia nazębnego, a także wycinania brodawek międzyzębowych. Hamuje nadmierny odruch gardłowy przy przygotowaniu wycisków stomatologicznych oraz umieszczaniu błony do zdjęć RTG. Preparat można stosować jedynie z elastycznymi materiałami do wycisków. Usuwanie powierzchniowych łagodnych nowotworów błony śluzowych. U dzieci preparat może być stosowany przy wycinaniu wędzidełka oraz otwieraniu torbieli ślinianek. Choroby uszu, nosa i gardła: leczenie krwawień z nosa przed zabiegami elektrokauteryzacji, wycięcia przegrody oraz usunięcia polipów nosa, również przed zabiegami wycięcia migdałków w celu zahamowania odruchu gardłowego oraz znieczulenia miejsca wstrzyknięcia leku znieczulającego. Znieczulenie uzupełniające przed otwarciem ropnia okołomigdałkowego oraz przed punkcją zatoki szczękowej. Znieczulenie przed płukaniem zatok. Ginekologia i położnictwo: znieczulenie krocza oraz wykonywanie i pielęgnacja nacięcia krocza przy porodzie. Usuwanie szwów znieczulanie pola operacyjnego z zabiegach chirurgicznych pochwy i szyjki macicy. Nacięcie i leczenie rozdarcia błony dziewiczej oraz ropnia w miejscu szwu. Dermatologia: znieczulenie skóry i błony śluzowych przed małymi zabiegami chirurgicznymi. Zabiegi endoskopowe i badania: znieczulenie gardła przed wprowadzeniem różnych rurek i zgłębników przez nos lub usta, wymiana rurki do tracheotomii. 

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na składniki preparatu. Z powodu ryzyka aspiracji, preparat jest przeciwwskazany do stosowania, gdy jako materiał do wycisku używa się gipsu. 

Środki ostrożności

Przed zastosowaniem leku w zbiegach chirurgicznych gardła lub jamy nosowo-gardłowej należy uwzględnić, że lidokaina hamuje odruch kaszlowy, co może spowodować odoskrzelowe zapalenie płuc (szczególnie u dzieci). Nie zaleca się stosowania w znieczuleniu miejscowym przed zabiegami wycinania migdałków oraz adenoidów u dzieci w wieku poniżej 8 lat. Stosowanie w okolicy gardła wymaga szczególnej ostrożności. Stosowanie w okolicy policzków utrudnia połykanie i może powodować aspirację preparatu (zwłaszcza u dzieci), ponadto istnieje ryzyko urazów języka i policzków. Ostrożnie stosować w przypadku uszkodzonej błony śluzowej lub na obszarach zakażonych. Szczególnie ostrożnie stosować u pacjentów z padaczką, a także w przypadkach rzadkoskurczu, zaburzeń przewodnictwa sercowego, niskiego ciśnienia, upośledzenia czynności nerek lub wątroby, porfirii oraz ciężkiego wstrząsu. Należy stosować mniejsze dawki w leczeniu pacjentów osłabionych, w podeszłym wieku, ciężko chorych oraz u dzieci. 

Ciąża i laktacja

Lek może być stosowany w ciąży, jeśli nie ma bezpieczniejszego sposobu leczenia. Lidokaina przenika do mleka kobiecego, jednak przy stosowaniu zwykłych dawek leczniczych, ilość leku wydzielona do mleka jest tak mała, że nie stanowi żadnego zagrożenia dla dziecka karmionego piersią. 

Działania niepożądane

Rzadko (≥1/10 000, < 1/1 000): nerwowość, zawroty głowy, senność, drgawki, utrata przytomności i porażenie czynności oddechowej. Bardzo rzadko (<1/10 000): pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy, skurcz oskrzeli, a w skrajnie ciężkich przypadkach wstrząs. Ponadto mogą wystąpić: niedociśnienie, osłabienie mięśnia sercowego, rzadkoskurcz, zatrzymanie czynności serca. W miejscu zastosowania preparatu może wystąpić przemijający rumień, obrzęk i zaburzenia czucia. 

Interakcje

Lek powinien być stosowany ostrożnie u pacjentów otrzymujących leki przeciwarytmiczne grupy 1B (np. tokainid) z powodu ryzyka sumowania się działania toksycznego. 

Dawkowanie

Lek do stosowania miejscowego. Zwykle stosuje się: w stomatologii 1-3 dawki (rozpylenia); w chirurgii jamy ustnej 1-4 dawki; w chorobach uszu, nosa i gardła 1-4 dawki; przy endoskopii 2-3 dawki; w położnictwie 15-20 dawek (maks. 40 rozpyleń/70 kg masy ciała); w ginekologii 4-5 dawek; w dermatologii 1-3 dawki. Preparat może być także stosowany w formie pędzlowania nasączonym wacikiem. Preparat może być stosowany w chirurgii jamy ustnej i stomatologii u dzieci w wieku powyżej 2 lat, najlepiej w formie pędzlowania. 

Uwagi

Podczas rozpylania preparatu na znieczulaną powierzchnię odczuwane jest pieczenie, które zanika po minucie. W zależności od dawki miejscowe środki znieczulające mogą wywoływać nieznaczny wpływ na funkcje psychiczne i czasowo zaburzać sprawność psychofizyczną. Unikać kontaktu preparatu z oczami.